خب راستشو بخواید من یاد گرفتم چطور بالا بیارم . البته گاهی وقتا سخته اونم بخاطر اینکه استرسم انقدر زیاد بوده که هوش و حواسم رو به کل برده!!خب بریم سر اصل مطلب چطور راحت بالا میارم با جوییدن زیاد یه لقمه و همراه باهاش سس یا ماست زیاد برای نرم کردن غذا! آره من حالم حسابی خرابه پاپی حالش خوب شده و سه دور در روز دستشویی شماره دو میکنه و این جای امیدواری داره

حال خراب من آره بریم سر این موضوع :داشتم کتاب ملت عشق رو میخوندم کتابی که به قول خود فروشنده بخاطر قدیمی بودن چاپش سانسور و حذف و فلان پسان نداره .!بگذریم !به این فکر افتادم اگر داستان من هم بخواد مثل اللا تغییر کنه و نوشته بشه چی ! چون من زندگیمو شاید بدتر از اللا دارم میگذرونم فقط تنها فرقی تو راهمون هست من عزیز رو ندارم که بهم پیام بده!

من خودمم و کتابای عرفانی و هستی شناسی!همین ! من تنهام البته خدا و پاپی هم هستن اما من اونقدرا هم کامل نیستم که بتونم جواب سوالامو ازشون بگیرم تنها حرفی که از پاپی میفهمم وقتی که جیش داره !تازه گاهی وقتا هم متوجش نیستم .اوه عجیبه که انقدر نوشتن خوبه خوبه که کسی نیست ببینه که بعدا پشیمون شی از نوشته هات باشه هم نمیشناسنت.:)

سلام چطوورید خوبید ؟

ونسان ونگوگ عزیز سلام .من سارام و یک قرن از تو کوچیک ترم

این نامه ای که حالا داری میخونی از دختری هستش که عاشق نقاشی هستش اما فکر نکنم به اندازه ی تو!اما دوست دارم به اندازه ی تو قلبم برای نقاشی بتپه.این نامه برات نوشتم که بگم الان که یک قرن گذشته برعکس اون زمان مردم عاشقت شدن و کسی دیگه از تو متنفر نیست .میتونم بگم که اکثریت میشناسنت و تابلوهایی که نتونستی بفروشی الان قیمت میلیاردی گذاشته شده. میدونم اگر بودی این پول رو صرف مردمان فقیر دنیا میکردی و با بقیش برای خودت رنگ و بوم میگرفتی.

ونسان عزیزم حضورتو پشت نقاشیهات حس میکنم و هرروزه پرندهای داخل نقاشی اواز میخونن و با صدای پیپای پی در پی موسیفی دلنشینی رو تو گوش های مردم مینوازه.

طبق گفته ی خودت کاراهات با ارزش شدن و در بین اکثریت کسی نیست که تابلوت رو ببینه و نشناسه اثار زیباتو . 

ونسان تو زنده ای نه در قلب من بلکه تو قلب و ذهن تک تک مردم 

دوستدار تو هستم

هرجا که هستی آروم و شاد باشی