ونسان ونگوگ عزیز سلام .من سارام و یک قرن از تو کوچیک ترم
این نامه ای که حالا داری میخونی از دختری هستش که عاشق نقاشی هستش اما فکر نکنم به اندازه ی تو!اما دوست دارم به اندازه ی تو قلبم برای نقاشی بتپه.این نامه برات نوشتم که بگم الان که یک قرن گذشته برعکس اون زمان مردم عاشقت شدن و کسی دیگه از تو متنفر نیست .میتونم بگم که اکثریت میشناسنت و تابلوهایی که نتونستی بفروشی الان قیمت میلیاردی گذاشته شده. میدونم اگر بودی این پول رو صرف مردمان فقیر دنیا میکردی و با بقیش برای خودت رنگ و بوم میگرفتی.
ونسان عزیزم حضورتو پشت نقاشیهات حس میکنم و هرروزه پرندهای داخل نقاشی اواز میخونن و با صدای پیپای پی در پی موسیفی دلنشینی رو تو گوش های مردم مینوازه.
طبق گفته ی خودت کاراهات با ارزش شدن و در بین اکثریت کسی نیست که تابلوت رو ببینه و نشناسه اثار زیباتو .
ونسان تو زنده ای نه در قلب من بلکه تو قلب و ذهن تک تک مردم
دوستدار تو هستم
هرجا که هستی آروم و شاد باشی
تو ,ی ,نامه ,نقاشی ,ونسان ,رو ,از تو ,ی تو ,اندازه ی ,به اندازه ,یک قرن
درباره این سایت